سه ریسک که می تواند اقتصاد دیجیتال را به خطر اندازد:

اتصال بیش از حد:

اگر اتصال به برنامه برای چند ساعت کاهش پیدا کند ، می تواند در مورد سرویس اشتراکی اتفاق بیفتد؟ جدا از از بین رفتن درآمد ، این تجربیات ناخوشایند را برای مشتریان خود ایجاد می کند. تکرار چنین مواردی همچنین می تواند بر برند آن تأثیر بگذارد.

از این رو ، وابستگی بیش از حد هر تجارت به ارتباط بیش از حد می تواند خطرناک باشد.

شورای بیمه و آتلانتیک زوریخ گزارشی از Nexus Risk منتشر کرده است که نشان می دهد: "بسیاری از روندهای اخیر امنیت سایبری به آینده ای تاریک تر نشان می دهند و هر سال از سال گذشته بدتر است: نقض اطلاعات بیشتر ، افشای بیشتر در مورد آسیب پذیری های مهم ، و تعداد بیشتری ملت در حال ساخت و. با استفاده از قابلیت های سایبری توهین آمیز. "

یک اینترنت آینده ممکن در اینترنت وجود دارد ، که این گزارش از آن به عنوان اینترنت نارنجی ساعت مچی یاد می شود ، خطرات مربوط به اتصال می توانند از مزایای اقتصادی حاصل از آن فراتر روند. در صورت تحقق این خطر در آینده ، مزایای اقتصاد دیجیتال از بین می رود.

پتانسیل آینده ارزیابی فعلی را هدایت می کند:

اقتصاد دیجیتالی ارزیابی یک شرکت را بر اساس پتانسیل خود برای جذب سود انحصاری در آینده ترغیب می کند. به گفته پیتر تیل ، بنیانگذار میلیاردر PayPal و Palantir ، "ارزش یک تجارت امروز مبلغ کل پولی است که در آینده به دست می آورد".

بنابراین یک تجارت می تواند نسبت به درآمد سالیانه خود از سرمایه در بازار به طور نامتناسب برخوردار باشد. سرمایه گذاری بازار LinkedIn حدود 27.35 میلیارد دلار است هرچند درآمد آن در سال 2014 2.21 میلیارد دلار بوده است. در سال 2012 ، توییتر پول خود را از دست داد اما وقتی در سال 2013 رواج یافت - سرمایه گذاری در بازار بیش از 12 برابر بیشتر از نیویورک تایمز بود.

چرا این اتفاق می افتد؟ این اتفاق می افتد زیرا سرمایه گذاران به گردش پول پیش بینی شده یک شرکت در دراز مدت نگاه می کنند. بنابراین ، برای بسیاری از مشاغل فناوری ، انتظار می رود ارزش ها 10 تا 15 سال به طول انجامد اما بزرگترین خطر در این مدل عدم قطعیت آینده است. وقایع فاجعه بار ، تغییر در نظم جهانی ، مقررات غیر منتظره در بازار ، تغییرات چشمگیر در نیاز کاربران و سایر عوامل ممکن است آینده چنین شرکت هایی را مختل کند. اگر این اتفاق برای اکثر مشاغل که ارزش آنها در آینده نهفته است رخ دهد ، ممکن است کل اقتصاد دیجیتال مانند حباب دات کام بدنام شود.

تمرکز بالای نوآوری های دیجیتال:

برای تهیه و عرضه داروی جدید به بازار حدود 2.6 میلیارد دلار زمان نیاز است. در مقابل ، یک راه اندازی نرم افزار به مقدار بسیار کمتری از پول دانه نیاز دارد. از این رو سرمایه گذاران بیشتر برای تأمین اعتبار ایده های در مشاغل آنالوگ ، بیشتر از بودجه نوآوری های دیجیتال تمایل دارند. اما آیا فناوری دیجیتال برای حل مشکلات اساسی در دنیا کافی است؟

بیل گیتس در مصاحبه ای با Bloomberg Business گفت: "وقتی كودك اسهال می شود ، نه ، هیچ سایتی وجود ندارد كه این مسئله را تسكین دهد. مطمئناً من معتقدم بزرگ به انقلاب دیجیتال هستم. و ایجاد مراکز مراقبت های بهداشتی اولیه ، اتصال مدارس ، موارد خوبی است. اما نه ، اینها برای کشورهای واقعاً کم درآمد (به اندازه کافی) کافی نیستند ، مگر اینکه مستقیماً بگویید ما قصد داریم کاری در مورد مالاریا انجام دهیم. "

بانک جهانی در مروری بر گزارش توسعه جهانی 2016 درباره سود سهام دیجیتال ، لزوم تقویت بنیان های آنالوگ اقتصاد دیجیتال را برجسته می کند. بدون نوآوری های کافی در دنیای آنالوگ ، تحولات دیجیتال نمی توانند تمام مزایا را به همراه داشته باشند. اگر بیشتر سرمایه گذاری ها صرفاً به فناوری های دیجیتال انجام شود ، اقتصاد عصر جدید رنج خواهد برد.

اقتصاد سنتی جای خود را به اقتصاد عصر جدید می بخشد. مشاغلی که متحمل تحولات دیجیتالی نشوند ممکن است منقرض شوند. اما نقاط قوت اقتصاد دیجیتال همچنین می تواند بزرگترین خطرات آن باشد. وابستگی بیش از حد به بیش از حد اتصال یا تکیه بر جریان های نقدی آینده می تواند به طرز منفی بر تاب آوری یک شرکت تأثیر بگذارد. همچنین توجه بیش از حد به نوآوری های دیجیتالی با هزینه داشتن پایه های آنالوگ ضعیف می تواند برای اقتصاد کلان مخرب باشد.